Hablabamos entre nosotros de los últimos acontecimientos políticos. Incluso como decíamos el viernes, hemos escrito algunos textos en referencia a lo de Mondragón, a la situación que se ha producido a raiz de las mociones, los resultados electorales, de la situación del abertzalismo, de los partidos...y la sensación que nos queda es mala. Tan mala que no nos apetece publicar estos artículos. Intentamos mirar algo positivo en el horizonte y por eso nos agarramos a iniciativas como las de Lokarri, que son mas voluntariosas que efectivas. Como lo hicimos en su día a aquella de Erabaki... ¿donde ha quedado? ¿sigue vivo? ¿y Konponbidea? y tantas y tantas iniciativas que por unos, por otros, o por todos un poco no tienen demasiado recorrido.
Hoy veíamos como hablaban del décimo aniversario del acuerdo de paz en Irlanda del norte, y nos ha entrado envidia. No por lo que lograron políticamente, sino porque fueron capaces de llegar a un acuerdo partiendo de una situación incluso peor que la nuestra.
Hay muchas cosas que nos preocupan. La violencia evidentemente por una parte. Pero por otra, y desde un plano político nos preocupan pequeños movimientos que estamos detectando y que poco a poco estan calando en parte de la sociedad. Un conformismo disfrazado de "Vasquismo" que en el fondo no encierra mas que una paulatina renuncia a unos objetivos que para otros muchos siguen vigentes.
2 comentarios:
Eta politika plano lokalera ekarri ezkero?
Larrabetzu euskaldun, solidario, partehartzaile, atsegin, bizi... bat gura badugu.
Posible da?
Abertzaletasuna ez da pentsamendua bakarrik, pratika be izan beharko litzateke.
Zelan ikusten dozuz ideia horrek herri mailan?
Momentu batez ahaztu siglak, ahaztu presoak, ahaztu pintadak, ahaztu negozioak, ahaztu enbarazu egiten deuena...
Abertzaleok zer daukagu egiteko gure herrian?
Interneten egin behar dogu?
Ez da gitxi, hasteko.
Galdera egiten diguzu, baina zure erantzuna jakitea ere garrantzitsua izango litzateke. Gure ustez, “alde batera utzi behar diren gauzak”, garrantzi haundia dute eta hortaz ere hitzegin behar dogu Larrabetzun zer egin behar dogun galderari erantzun zuzena emateko. Alde batetik, danok herri honen parte garela ulertu behar dogu. Danok. Eta danok herri hontarako onena gura dogula ere. Batzutan ematen du beti besteak egiten duen atzean ze intentzionalidadea dagoen bila gabiltzala. Egiten garen galdera ez da. Ona da herriarentzat?, baizik. Zergaitik egin du hori? Zeren bila dago? Nire baietza emoten badautzot, nola ikusiko du herriko jendeak?. Beste alde batetik, pintaden asuntoak garrantzi haundia deko ere. Paseo bat baino ez da emon behar herritik nabaritzeko zikinkeri irudia emoten dotzola. Abertzalea izatea ados gagoz ez dela hitz bat bakarrik. Abertzalea izatea herria maitatzea da. Eta herria zein da? Nor da herria? Basoak, lurrak, mendiek, errekak, badire herrie, baie aberrie pertsonak gara. Pertsona barik ez dago aberririk. Eta pertsona guztien eskubideak ez badire defenditzen eta honen kontra doazen meatxuak etabar ez baditugu ikusten gure kontrako erasolez, ez dogu herria maitatzen, eta ondorioz ez gara abertzaleak. Herri haundia, herri txikietatik hasten da. Eta euskal aberria pertsonetan sustatu behar da. Baie ezin doguz ahaztu beste gauza asko. Gure kultura, gure ekonomia (danona)...baie gure alboan dagoena ez bada ondo bizi, zeozer txarto egiten ari gara. Horregaitik politika sozialak funtsezkoak dire. Herria ez doa aurrera, herriaren zati bat atzean geratzen bada. Baie herri hontan (haundian eta Txikian) jende asko sufritzen ari da. Batzuk gauza bategaitik eta beste batzuk beste bategaitik. Eta egiten dogun guztia batak besteari errua botatzea da. Konponbideak hitzarekin hasten dire. Ez badogu hitzegiten ezin da ezer konpondu. Eta dirudienez, goian dagozenari itxaroten bagauz, ez dogu inoiz irtenbiderik ikusiko.
Publicar un comentario